Όλοι μας έχουμε συναντήσει ανθρώπους με αυτό το σταθερό χαμόγελο και την έντονη όρεξη για ζωή. Είναι συνήθως άνθρωποι που αφιερώνουν μέρος του χρόνου τους στη σωματική άσκηση ή σε μια δραστηριότητα που αγαπούν πολύ.
Αλλά και επιστημονικά, έχει αποδειχθεί ότι η άσκηση βοηθάει στην καλή ψυχολογία. Το 2015, μία έρευνα του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ ήρθε να αποδείξει ότι η άσκηση στο φυσικό περιβάλλον μειώνει το άγχος και τις αρνητικές σκέψεις σε μεγαλύτερο βαθμό από την άσκηση εντός της πόλης.
«Το τρέξιμο στο βουνό μπορεί να δώσει κάτι στην ψυχική υγεία το οποίο δεν μπορεί να δώσει το τρέξιμο στην πόλη» διαπιστώνει η έρευνα.
Το ορεινό τρέξιμο
Τα τελευταία χρόνια, το ορεινό τρέξιμο έχει ανέβει στις προτιμήσεις των αθλητών και πολλοί κλασικοί δρομείς έχουν στραφεί «στο βουνό», αναγνωρίζοντας το οφέλη τρεξίματος στο ορεινό πεδίο.
Πλέον οι αγώνες ορεινού τρεξίματος έχουν πολλαπλασιαστεί δίνοντας την ευκαιρία ακόμη και σε αρχάριους δρομείς να γνωρίσουν τις φυσικές ομορφιές του τόπου μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μεγαλύτεροι αγώνες στην Ελλάδα συγκεντρώνουν χιλιάδες Έλληνες και ξένους αθλητές και ακόμη περισσότερους επισκέπτες.
Ενδεικτικά, ο Όλυμπος, το Ζαγόρι, το Μέτσοβο αλλά και η Πάρνηθα, η Πεντελη και ο Υμηττός φιλοξενούν τέτοιους αγώνες και προσφέρουν εμπειρίες που δύσκολα ξεχνάς.
Τι εξοπλισμό χρειάζομαι
Αν ζητούσαμε από ένα επαγγελματία ορεινό δρομέα να απλώσει τον εξοπλισμό του στο πάτωμα, τότε σίγουρα θα κάλυπτε το υπνοδωμάτιο μας.
Είναι τέτοια η φύση του αθλήματος που απαιτεί από τον αθλητή να έχει τα κατάλληλα μέσα ώστε να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που θα προκύψουν. Αυτό δε σημαίνει ότι το ορεινό τρέξιμο δεν απευθύνεται σε όλους.
Τελικά ο βασικός εξοπλισμός που χρειάζεται ένας δρομέας είναι ένα μπουκάλι νερό και ένα ζευγάρι παπούτσια τρεξίματος, ακόμη και για δρόμο. Ένα μονοπάτι ή ένας δασικός δρόμος είναι το κατάλληλο πεδίο για να ξεκινήσουμε.
Είναι σημαντικό να έχουμε περπατήσει προηγουμένως στη διαδρομή που θα τρέξουμε και να μπορούμε να προσανατολιστούμε στο χώρο. Επιλέγουμε να τρέξουμε πριν τη δύση του ήλιου, με φυσικό φωτισμό και σε ομάδες τουλάχιστον δύο ατόμων ώστε να αλληλοβοηθηθούμε αν χρειαστεί.
Για μεγαλύτερες διαδρομές και πιο μακριά από τον αστικό ιστό, θα χρειαστούμε επιπλέον εξοπλισμό τον οποίο θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο.
Πόσο γρήγορα, πόσο μακριά
Μπαίνοντας στο ορεινό τρέξιμο, ο δρομέας μαθαίνει να μη μετράει την ταχύτητα και την απόσταση όπως θα έκανε αν έτρεχε στο δρόμο.
Μία απόσταση πέντε χιλιομέτρων μπορεί να ακούγεται εύκολη αλλά στο βουνό μπορεί να διαρκέσει πολύ παραπάνω, αναλόγως του υψομετρικού προφίλ της διαδρομής.
Μία γενική συμβουλή για τους αρχάριους δρομείς θα ήταν να τρέξουν σε ρυθμό τζογκινγκ μία σύντομη διαδρομή την οποία έχουν προηγουμένως περπατήσει χωρίς να έχουν κουραστεί.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στο ανάγλυφο του εδάφους το οποίο μπορεί να προκαλέσει εύκολους τραυματισμούς αν υποτιμηθεί. Επίσης ο γιατρός θα μπορέσει να δώσει σχετικές συμβουλές.
Το χαμόγελο
Οι ημέρες που διανύουμε κάνουν αναγκαία την άσκηση του σώματος και του πνεύματος, αλλά και την επαφή μας με τη φύση. Η συστηματική άσκηση σε ένα «ανοιχτό» χώρο με βλάστηση θα βοηθήσει να δούμε την καθημερινότητα μας διαφορετικά και να αποκτήσουμε αυτό το σταθερό χαμόγελο που θέλουμε.
